بررسی میزان آلودگی به نوچه لینگوآتولا سراتا در نشخوارکنندگان کشتار شده در کشتارگاه کرمان

لینگوآتولاسراتا یک انگل مشترک می باشد و در سیستم تنفسی سگ سانان میزبان های نهایی زندگی می کند. انسان ممکن است با مرحله لاروی آلوده شود که به این حالت لینگوآچولوزیس بینی حلقی یا سندرم هالزون می گویند یا با خوردن تخم های عفونت زا دچار لینگوآچولوزیس احشایی می شود. هدف از این مطالعه تعیین میزان شیوع مراحل نوچگی لینگوآتولا سراتا در عقده های لنفاوی مزانتریک و مدیاستینال نشخوارکنندگان کشتارشده در کشتارگاه کرمان می باشد. برای این منظور عقده های لنفاوی مزانتریک و مدیاستینال 407 راس بز، 806 راس گوسفند و450 راس گاو از جنس و سنین مختلف مورد بررسی قرار گرفتند. شیوع آلودگی در بز 1/49%،گوسفند1/16% و گاو 22/16% بود. درصد آلودگی با افزایش سن افزایش یافت(05/0p<). اگرچه درصد آلودگی بین نر و ماده داری اختلاف معنی داری داشت(05/0p<) ولی درگروههای سنی یکسان در نر و ماده اختلاف معنی داری وجود نداشت(05/0p>). همچنین شیوع لینگوآتولا سراتا در بز وگاو در فصول مختلف دارای اختلاف معنی داری بود(05/0p<) اما در گوسفند اختلاف معنی داری وجود نداشت(05/0p>). با توجه به شیوع آلودگی لینگوآتولاسراتا در بین دام های نشخوارکننده منطقه امکان بروز لینگوآچولوزیس بینی حلقی(سندرم هالزون) در مردم منطقه به دلیل مصرف خام یا کم پخته کبد و عقده های لنفاوی دام های آلوده وجود دارد.